25 stycznia King Diamond wydał w końcu nowe wydawnictwo koncertowe, na które składają się płyty CD jak i - w zależności od wyboru nośnika - DVD/Blu-ray. „Songs For The Dead Live”, ukazujące się za pośrednictwem amerykańskiego Metal Blade Records to dotychczas brakujące w dorobku Duńczyka wydawnictwo pozwalające cieszyć się przede wszystkim wizualną częścią tego przedsięwzięcia. Jakby nie liczyć; od ponad trzydziestu lat Kim Bendix Petersen dzieli się z nami swoimi mrocznymi wizjami, a kto raz dał się porwać temu szaleństwu, ten już na zawsze pozostaje w tych specyficznych koszmarach tak wspaniale opisanych muzyką. „Fatal Portrait” usłyszałem będąc w podstawówce, bodajże w klasie czwartej. Oczywiście, były tylko fragmenty. Rok później, dokładnie 1987.06.16, w audycji „Muzyka Młodych” zaprezentowano utwory z singla „No Presents For Christmas" oraz płytę „Fatal Portrait". Szczęściarze, którzy mieli magnetofon z możliwością nagrywania, rejestrowali audycję... Dopiero później pojawiły się firmy przegrywające takie albumy z płyt zachodnich. Ależ to były czasy! Pisząc te słowa, pomyślałem sobie, że z jednej strony Kingowi z biegiem lat trudno było wybierać kawałki na koncerty z całej masy płyt, które przecież są klasykami, a z drugiej - na te dwa szczególne koncerty wybrano absolutne klasyki. Trudno chyba znaleźć osobę, która nie chciałaby usłyszeć na żywo niezwykłej „Abigail” z 1987 roku!? Na „Songs For The Dead Live” macie podwójną możliwość rozkoszowania się tymi klasykami. Zestaw bowiem składa się z osiemnastu piosenek i zawiera koncerty; z Belgii z Graspop Metal Meeting w czerwcu 2016 roku i z Filadelfii, z Fillmore. z listopada 2015 r. Oczywiście nie tylko „Abigail” zagościła na tych krążkach. Są tutaj także klasyczne utwóry Kinga Diamonda i Mercyful Fate. Wśród nich między innymi „Welcome Home", „Halloween" i „Eye Of The Witch". Jest nastrojowa wersja „Melissa”, jest „The 7th Day of July 1977”, czy pędzące „A Mansion in Darkness” i „Come to The Sabbath”. Wszystko to przedstawione przez gwiazdorską obsadę muzyków, w skład której wchodzą; gitarzyści Andy LaRocque i Mike Wead, basista Pontus Egberg i perkusista Matt Thompson! Kiedyś można było tylko pomarzyć o możliwości zobaczenia takiego koncertu. Czasami pojawiały się jakieś pojedyncze utwory na składankach VHS, których jakość, jakby specjalnie, strzegła tajemnicy i nie pozwalała „wejść” w pełni w tę muzykę. Teraz, dzięki wielości kamer widz staje w centrum wydarzeń i w miarę rozwoju koncertu doświadcza wszystkiego na wyciągnięcie ręki. Zabiegi filmowania obejmują między innymi pomysłowe umieszczenie kamery, na przykład na wózku inwalidzkim, kiedy jest on wprowadzany na początku utworu „Out from the Asylum" . Oczywiście cała teatralność, która stała się synonimem Króla Diamenta, jest jak najbardziej uwypuklona, co sprawia, że ​przedstawienie jest jeszcze bardziej wciągające. Gotycka scenografia i udział dodatkowych aktorów grających w poszczególnych scenach, ściśle związanych z utworami zdecydowanie zwiększają dramaturgię i poczucie całkowitego oderwania od rzeczywistości, zapewniając skupienie uwagi słuchacza od początku do końca! A kiedy zobaczyłem oba występy, zrozumiałem, że niosą w sobie zupełnie inną atmosferę. Rozległa, epicka skala Festiwalu Graspop i morze zasłuchanych fanów, sprawia, że spektakl jest szczególnie ekscytujący! Koncert z Fillmore jest zdecydowanie bardziej intymny. Zamiast tłumu pijanych miłośników mocnego uderzenia, publiczność składa się wyłącznie z pobożnych fanów Kinga Diamonda, którzy wykrzykują wszystkie teksty, a ich miłość do Króla, słychać tutaj w każdej sekundzie. „Songs For The Dead Live” daje tym, którzy przegapili występy Kinga na żywo, niesamowitą możliwość doświadczenia tej wyjątkowej atmosfery!

Marek Krukowski